دسته : سوزندوزی

سوزندوزی های ایرانی که به اشکال مختلف انجام می شود، یکی از گسترده ترین شاخه های ۱۰۹ رشته ی سنتی است و به جرات می توان گفت تنوع و تعددی که در این رشته مشاهده می شود، در هیچ یک از رشته های صنایع دستی وجود ندارد و بیش از گونه های صنایع دستی است . هنر آراستن سطح روي پارچه های ساده با بهره گیری از نخ الوان و با کمک سوزن و قلاب است و دست اندر کاران آن به مدد بخیه های ظریفی که بر منسوجات ساده می نشانند، معمولا تلفیق زیبایی از صبر، شکیبایی و هنر را به نمایش می گذارند. سوزندوزی های سنتی ایران یکی از روش های دیرینه تزیین جامه و بسیاری از منسوجات است که به نوعی در زندگی بشر کاربرد داشته و دارد. دست دوخته ها به جز جنبه تزیینی و شناسنامه ای که در برگیرنده اقلیم و جامعه پدید آورنده اش است. بعضی از اوقات به دلیل عقاید مذهبی روی البسه جلوه گری می کرد. قبل از اسلام به جز جنبه تزیینی، جنبه طلسم گونه آن نیز مطرح بوده است. از آنجایی که سوزندوزی در زمان قدیم در ایران مرسوم بوده است، با مراجعه به موزه ها می توان نمونه های زیبایی از انواع و اقسام سوزندوزی را مشاهده کرد که هر یک از آنها اصالت و شیوه خاص محلی به چشم می خورد. بیشتر این کارها روی لباس و دیوارکوب به صورت ابریشم دوزی، سرمه دوزی و ملیله دوزی که همراه با مروارید است به طور برجسته دوخته شده است.